درمان کهیر

کهیر

کهیر (hives) یا wheal، یک الگوی معمول و مشخص واکنشی است که می تواند در هر سنی دیده شود . حداکثر بیست درصد افراد جامعه، حداقل یک حمله ی کهیری را در طول زندگی خویش تجربه می کنند . احتمالا کهیر در افراد آتوپیک شایعتر از دیگران است . کهیر را به دو دسته حاد و مزمن تقسیم می کنند . اکثر بیماران، مبتلا به نوع حاد آن می باشند که چند ساعت الی چند هفته با آن دست به گریبانند . اغلب بیماران قادر به تشخیص کهیر می باشند و با وقوف بر این که کهیر بیماری خود محدود شونده ای است، به پزشک مراجعه نمی کنند . در این مقاله قصد داریم به مطالبی نظیر ذیل بپردازیم .

علت کهیر حاد در تعداد زیادی از بیماران قابل شناسایی است؛ ولی عوامل بوجود آورنده ی کهیر مزمن  (که به طورتوافقی به کهیری که بیش از 6 هفته استمرار داشته باشد، اطلاق می شود) تنها در 5 تا 20 درصد موارد شناسایی می شود، لذا تشخیص و روبراه سازی بیماران مبتلا به کهیر مزمن با مشکلات فراوانی روبروست . این بیماران اغلب تحت بررسی های مفصل، گرانقیمت و معمولا غیرضروری قرار می گیرند . تحقیقات اخیر نقش موثرتر شرح حالهای کامل و معاینات بالینی و متعاقب آن استفاده بجا از تسهیلات آزمایشگاهی را طی ارزیابی نتایج حاصله از شرح حال و معاینات بالینی به اثبات رسانده است .

کهیر چیست ؟

کهیر یا wheal، پلاک سفید یا قرمز رنگ، ادما تو و غیرگوده گذاری است که اندازه و شکل آن طی چند ساعت یا چند روزی که ضایعه منفرد باقی است، با پسروی ها و یا پیشروی های محیطی دائما در حال تغییر است . پیدایش و تکامل کهیر فرآیندی پویا است و با بهبود ضایعات قدیمی، ضایعاتی جدید پدیدار می شوند . کهیر، از انبساط عروقی در سطح مویرگها ناشی می شود که به دنبال آن مایعی غنی از پروتئین به بافت های اطراف تراوش می یابد . این ضایعات با جذب مجدد و آهسته ی مایع مذکور برطرف می شوند .

علائم کهیر

کهیر با خارش توام است . شدت این خارش متفاوت بوده و ممکن است بثورات گسترده ی تعدادی از بیماران با خارش خفیفی همراه باشد . خارش در کهیر های عمقی (آنژیودام) خفیف تر است، چرا که آدم در مناطقی شکل می گیرد که انتهاهای عصبی کمتری نسبت به نواحی مجاور سطح پوست دارد .

انواع کهیر

• کهیر حاد

به کهیری که کمتر از شش هفته تداوم یابد، کهیر حاد اطلاق می شود . اخذ شرح حال و انجام معاینات بالینی، ضروری است . برای بررسی موارد غیرطبیعی نیز می توان مطالعات آزمایشگاهی خاصی را مد نظر قرار داد . آلرژنها (از قبیل داروها، غذاها یا گرده ی گیاهان) که با دخالت IgE باعث القای آزاد سازی هیستامین می شوند، از علل شایع کهیر حاد می باشند؛ لذا باید در جریان بررسی های ابتدایی به این موارد، توجهی خاص مبذول شود . هیچ یک از روش های آزمایشگاهی متداول، در بررسی کهیر حاد کمک کننده نیستند، این بیماران، بعد از حذف علل احتمالی کهیر حاد، به منظور سرکوب کهیر و از بین بردن خارش، تحت درمان با آنتی هیستامین ها قرار می گیرند . کهیر در اکثر بیماران به خودی خود از بین می رود، لذا انجام بررسی های گسترده طی هفته های اول پیدایش بثورات کهیری توصیه نمی شود .

• کهیر در کودکان

مواد غذایی در پیدایش کهیر شیرخوران نقش مهمی را ایفا می کنند . در یک بررسی، پیدایش کهیر در 62 درصد از بیماران به مواد غذایی ارتباط داشت، که این رقم در مقایسه با علل دارویی (22 درصد)، کهیر فیزیکی (8 درصد) و کهیر تماسی (8 درصد)، میزان بیشتری را به خود اختصاص می دهد .

• کهیر مزمن

بیمارانی که سابقه کهیر را به مدت شش هفته یا بیشتر دارند، در زمره ی مبتلایان به کهیر مزمن قرار می گیرند . اتیولوژی کهیر مزمن، اغلب نامعلوم است .

درمان کهیر

آنتی هیستامین ها در کنترل کهیرهای حاد و مزمن تعداد زیادی از بیماران، موثر می باشند .

برای کسب اطلاعات بیشتر به بهترین متخصص پوست در تهران مراجعه نمایید .

مطالب مرتبط با این مقاله:

درمان پسوریازیس

زرد زخم

بیماری زونا